üzüsulu

z. dan. Biabır olmadan, öz abrını saxlayaraq. <Ələsgər:> Gecə-gündüz Allaha şükür elə ki, üzüsulu bu bihəyanın üzündən qurtardın. Ə. H.. Əlisa dinməz-söyləməz, üzüsulu çıxıb getdi. S. R..